بند ارتودنسی چیست و چه کاربردی در ارتودنسی دارد؟

اگر برای صاف کردن دندان ها، تصحیح بایت (bite) یا برطرف کردن دیگر مشکلات دندانی از بریس (brace) استفاده می کنید، امکان دارد دندانپزشک بر روی دندان های عقبی شما بند های ارتودنسی (molar bands) قرار دهد. بند های ارتودنسی همان بند های ارتودنسی هستند.

همه افرادی که دارای بریس دندانی هستند، لزوما به بند ارتودنسی نیازی ندارند. بند های ارتودنسی برای ثابت نگه داشتن آرچ وایر (archwires) ها طراحی شده اند. آرچ وایر ها به براکت ها وصل می شوند و براکت ها نیز روی دندان ها قرار می گیرند. با تنظیم آرچ وایر ها می توان موقعیت دندان ها را تغییر داد.

بند های ارتودنسی می توانند جزئی از ابزار های ارتودنسی مختلف مانند اکسپندر فک بالا باشند. این اکسپندر، کمان دندانی فک بالای کودکان را گسترش می دهد و بدین صورت نامرتبی و تراکم دندان ها را رفع می کند.

در ادامه، به علت نیاز برخی افراد به بند های ارتودنسی می پردازیم و نکاتی را برای کاهش احساس درد و ناراحتی ناشی از بند های ارتودنسی ذکر می کنیم.

بند-ارتودنسی

بند های ارتودنسی چه هستند؟

بند های ارتودنسی حلقه های کوچکی هستند که دور دندان های ارتودنسی عقبی قرار می گیرند. دندانپزشک متخصص ارتودنسی پس از قرار دادن بریس در دهان، بند های ارتودنسی را نیز جایگذاری می کند.

بند ها معمولا از جنس فلز یا فولاد ضد زنگ هستند و ماندگاری بالایی دارند. دندانپزشک ممکن است سایر بخش های بریس را که فلزی هستند، به بند های ارتودنسی جوش بدهد. همه افرادی که بریس دندانی دارند، لزوما دارای بند ارتودنسی نیستند. اگر بین دندان هایتان فضای خالی زیادی وجود داشته باشد و یا دندان هایتان هم تراز نباشند، از بند ارتودنسی استفاده می شود.

به علاوه، اگر احتمال شکستن براکت روی دندان ها زیاد باشد، بند ارتودنسی گزینه مناسب تری است. کسانی که قرار است جراحی فک انجام بدهند، از بند های ارتودنسی استفاده می کنند. چراکه احتمال شکستگی براکت ها را کاهش می دهد و جراح می تواند اسپلینت های جراحی را به بند ها متصل کند. دندانپزشکان متخصص برای کودکانی که هنوز دندان هایشان به طور کامل رشد نکرده است، بند های ارتودنسی را به کار می برند. زیرا بند ها می توانند تا حدی در زیر لثه ها قرار بگیرند.

همچنین، اگر برای اصلاح رشد فک از هدگیر (headgear) استفاده می کنید و یا پرکردگی های بزرگی در دندان هایتان دارید، بند های ارتودنسی می توانند انتخاب مناسبی باشند.

بند ارتودنسی

آیا استفاده از بند های ارتودنسی دردناک است؟

قبل از قرار دادن بند های ارتودنسی ، دندانپزشک متخصص جدا کننده های کشی  ( elastic separators) یا اسپیسر ها (spacers) را در بین دندان ها جایگذاری می کند.

جداکننده ها برای چند ساعت تا چند روز در دهان شما باقی می مانند تا بتوانند فاصله اندکی میان دندان ها ایجاد کنند. بند های ارتودنسی در فضا های ایجاد شده قرار می گیرند.

تا چند روز پس از دریافت جداکننده های کشی، ممکن است دندان هایتان کمی حساس باشند؛ زیرا اسپیسر ها دندان ها را به حرکت واداشته اند. در نوبت بعدی که به دندانپزشک مراجعه کنید، ارتودنتیست دور هر دندان ارتودنسی ، یک بند ارتودنسی قرار می دهد و آن را با چسب مخصوص ثابت می کند.

گذاشتن بند های ارتودنسی معمولا پروسه دردناکی نیست؛ چراکه جداکننده ها از قبل فضای کافی برای قرار گرفتن بند ها را ایجاد کرده اند. برخی افراد، در حین پروسه کمی احساس فشار یا سوزش دارند. همچنین، ممکن است تا چند ساعت پس از دریافت بند های ارتودنسی، در لثه ها و دندان های خود احساس درد داشته باشید. این درد موقتی است و به مرور زمان از بین می رود.

پس از گذاشتن بریس دندانی، باید به طور منظم به دندانپزشک متخصص ارتودنسی مراجعه کنید. اگر احساس کردید که بند های ارتودنسی درون دهانتان شل شده اند و ثابت نیستند، به دندانپزشک خود اطلاع دهید. اگر ارتودنتیست بریس شما را سفت تر کند، معمولا تا چند روز کمی درد خواهید داشت.

بهترین روش برطرف کردن درد ناشی از بند های ارتودنسی چیست؟

اگر پس از گذاشتن بند های ارتودنسی ، احساس درد و ناراحتی داشتید، برای کاهش درد از روش های زیر استفاده کنید:

• از غذا های سفت و ترد بپرهیزید. پس از دریافت بند های ارتودنسی، تا چند روز از غذا های سفت و ترد مانند پاپ کورن، آبنبات و یخ بپرهیزید. البته، به طور کلی برای جلوگیری از شکستن براکت ها نباید این گونه مواد غذایی را مصرف کنید. در چند روز اول، غذا های نرم مانند نان، سیب زمینی و ژله را در برنامه غذایی خود قرار دهید.
• از دارو های مسکن استفاده کنید. می توانید داروهای مسکن ضد التهاب غیر استروئیدی بدون نسخه را مصرف کنید؛ مانند ایبوپروفن. این دارو ها به کاهش التهاب کمک می کنند. از دارو ها، مطابق با دستور العمل استفاده کنید.
• از دارو های موضعی استفاده نمایید. می توانید مسکن های موضعی را مستقیما بر روی لثه ها و دندان ها قرار دهید. مطابق دستور العمل های نوشته شده در پشت بسته های دارو عمل کنید.
• مسواک هایی با موهای بسیار نرم تهیه کنید. از مسواکی استفاده نمایید که باعث حساسیت بیشتر لثه ها نشود.
• روی بند های دندانی، موم نرم قرار دهید. برای کاهش حس ناراحتی ناشی از تماس بند ها با لثه ها، از موم استفاده کنید. بند های ارتودنسی ممکن است باعث کبودی یا زخم بر روی لثه ها شوند. قرار دادن موم در این نواحی، از درد و ناراحتی می کاهد.

بند ارتودنسی

مزایای استفاده از بند های ارتودنسی چیست؟

در مواردی، دندانپزشک با کمک براکت ها، آرچ وایر یا سیم ارتودنسی را در جای خود ثابت نگه می دارد. براکت ها به گونه ای طراحی شده اند که در نخ دندان کشیدن و مسواک زدن مشکلی ایجاد نکنند. در نتیجه، بهداشت دهان و دندان به خوبی حفظ می شود.

با این حال، دندانپزشکان در اکثر موارد از بند های ارتودنسی استفاده می کنند. بند های ارتودنسی قوی تر هستند و با گذشت زمان شل نمی شوند. به علاوه، امکان اضافه کردن بخش های مختلف به بند ها وجود دارد. برای مثال، دندانپزشک می تواند ابزاری را که باعث گسترش و تغییر موقعیت فک می شوند، به بند های ارتودنسی متصل کند.

معایب بند های ارتودنسی چیست؟

یکی از معایب بند های ارتودنسی ، ریسک پوسیدگی دندان ها است. از آنجایی که بند ارتودنسی مانند حلقه در اطراف دندان قرار می گیرد، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن این ناحیه دشوار می شود. اگر ذرات مواد غذایی بین دندان و بند ارتودنسی گیر کند، امکان پوسیدگی و سوراخ شدن دندان وجود دارد. برای جلوگیری از وقوع این اتفاق، دندانپزشکان متخصص از چسب هایی استفاده می کنند که حاوی فلوراید است. فلوراید احتمال پوسیدگی دندان را کاهش می دهد.

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور منظم، ریسک پوسیدگی دندان ها را کاهش می دهد.

کلام آخر

همانطور که گفته شد، افرادی که بریس دندانی دارند ممکن است بند های ارتودنسی نیز داشته باشند اما استفاده از بند های ارتودنسی برای همه الزامی نیست. دندانپزشک متخصص با توجه به وضعیت فرد تشخیص می دهد که باید از بند ها استفاده کرد یا خیر. اگر فضای خالی زیادی میان دندان ها وجود داشته باشد و یا دندان ها هم تراز نباشند، معمولا بند های ارتودنسی به کار می روند.

بند های ارتودنسی در صاف و مرتب کردن دندان ها موثر هستند. اما از طرفی، ریسک پوسیدگی دندان ها را افزایش می دهند. زیرا بند ارتودنسی مانند حلقه ای در دور دندان قرار می گیرد و مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را دشوار می کند.

اگر در دهان بند های ارتودنسی قرار داده اید، ممکن است تا چند روز احساس درد و ناراحتی داشته باشید. اگر پس از گذشت چند روز، درد و حساسیت از بین نرفت، با دندانپزشک متخصص تماس بگیرید.